Bagage

De lucht zindert van de hitte. De thermometer geeft aan dat de buitentemperatuur boven de 90 graden Fahrenheit is uitgestegen. Dat is tegen de 35 graden Celsius. We hebben plaatsgenomen in een overdekte meerpersoons airboat in het Everglades Park. Een unieke en geweldige natuur strekt zich voor ons uit. Die moet beslist ontdekt worden. Met een hoop kabaal komen de twee propellermotoren aan de achterkant van de boot tot leven. Tijd om te gaan. De boot vaart eerst rustig van de waterkant af en draait dan langzaam een brede waterweg op. Een koel briesje is welkom. We worden op onze wenken bediend. De 'jockey' zet de de gashendel van de machines in de hoogste stand en daar schiet de boot vooruit over de watervlakte. De snelheid die in korte tijd bereikt wordt is indrukwekkend. De gigantische herrie ook. De wind waait ons om de oren. Het water spat op. Rietstengels en waterlelies buigen eerbiedig aan de kant als de boot er met een enorme vaart overheen suist. Het is een geweldige mix van varen en vliegen tegelijk. Wauw, dat geeft een echte kick!

Een bezoek aan de Everglades is een bijzonderheid. En dat terwijl de trip heel lui en lacherig begon. Met een taxirit van een uur waarbij er op verschillende locaties reisgenoten werden opgepikt. Het was warm en zweterig in de taxibus. Niet echt comfortabel, maar de chauffeur wist de atmosfeer flink te verhitten door van de rit een ware belevingstocht te maken. Te pas en te onpas vertelde hij in hoog tempo over bezienswaardigheden op de route. Bijvoorbeeld: in dit hotel hebben de BeeGees nog een appartement gehad, in dat hotel mocht bokser Cassius Clay niet overnachten omdat hij zwart was en of wij wel wisten dat de beruchte crimineel Al Capone onder een schuilnaam een gerespecteerd inwoner van Miami is geweest. En dat grote gebouw aan de linkerkant is het mooiste van de stad, ontworpen door de beste architect ter wereld. En kunnen wij ons voorstellen dat de weg waar we nu over rijden nog gebruikt is voor de tv-serie Miami Vice? Het was ongelofelijk hoeveel parate kennis de chauffeur heeft over zijn stad. Spaans, Italiaans, Amerikaans, ook qua talen was hij van alle markten thuis. En politieke grappen over de huidige situatie in Amerika werden met verve gedeeld.

Tijdens onze rondreis door de States hebben we veel mooie en bijzondere dingen gezien en meegemaakt. Elke staat en elke stad die we bezochten had een eigen aanzien en een eigen sfeer. Als slot van onze reis stonden Florida en Miami op ons schema. New York City hebben we ervaren als een wereld op zich, maar dat gold zeker ook voor Miami. Op het moment dat ik dit schrijf wordt er in de straat naast ons hotel iemand geboeid door de politie afgevoerd. Wat er voor crimineel feit is gepleegd krijgen we niet goed mee, maar het gaat gepaard met geschreeuw en gedoe. We zien hier twee verschillende werelden: een mooie die zich kenmerkt door uiterlijke schoonheid; met een stadsdeel dat bezaaid is met de meest prachtige gebouwen in Art Deco stijl, met extreem luxe in hotels en de fraaiste strandgebieden voor de ware zonaanbidders. Daarnaast is er een lelijke wereld. Van personen die de hele dag onder invloed van drugs en drank doelloos rondhangen in parken en bij toeristenoorden. Een wereld waar het voelbaar broeit onder de oppervlakte. Heel apart.

Morgen breken we op en gaan weer terug naar huis. Naar het bekende en het vertrouwde. Naar de plek waar we het gewone leven weer moeten oppakken. Dan laten we de bijzondere wereld aan de andere kant van de Grote Plas achter ons. Naast twee volle koffers met reisbenodigdheden, gaan een grote collectie foto's en filmpjes en een reisblog met verhalen als bagage met ons mee terug. Maar vooral een enorme schat aan ervaringen en indrukken die we hebben opgedaan. Aan de vele bijzondere kennismakingen. En herinneringen aan leuke gesprekken met onbekende mensen, herinneringen aan de gekkigheid van de cultuur. Een wereld die soms stuitend is en soms ontwapenend, bij vlagen verrassend eenvoudig en ook heel leerzaam. Het is een andere westerse wereld dan die wij in Europa kennen. Smaakt het naar meer? Ja! Past Amerika bij ons? Ja! Gaan we nog een keer? Als dat zou kunnen! 

Eerst gaan we deze reis maar eens verwerken, daarna ontstaan vanzelf wel weer nieuwe dromen.