Eerste verkenningen

Een jetlag, dat is een dingetje. Gelukkig hadden wij er één die de goede kant op ging. Doordat de klok ons terugzette in de tijd, konden we een hele lange nacht maken. Vanaf vier uur 's middags New Yorkse tijd, tot zes uur de volgende ochtend. Zodoende zaten we al vroeg aan de koffie met muffin in het hotel. Even terzijde, maar wat voor een hotel! 104 Jaar oud is het Wolcott, met typische vroeg 20e eeuwse details. Op het randje balancerend of het nu om kitsch of goede smaak gaat. Plafondversieringen met zwierige krullen. Wandlijsten met goudverf, antieke lambriseringen en flonkerende kroonluchters. De buitenkant is van donkere steen met gebeeldhouwde koppen erin verwerkt. Op en top zoals je je een klassiek Amerikaans hotel voorstelt. Maar een prima verblijf. Kamers erg compleet en met airco. Niks ontbreekt. Nou ja niks, de WiFi. Ja, WiFi is er wel, maar die betaal je per megabyte. Dat is wat onhandig als je gewend bent comfortabel in de digitale bewegingsruimte te zitten.

We gingen al ruim voor negenen op pad. Tijd voor de eerste verkenningen in de Nieuwe Wereld. Op zoek naar de metro-ingang. Een uitgebreid ondergronds railnetwerk ligt hier klaar, maar de juiste lijn vinden is niet zo gemakkelijk. Bij het afdalen van de trap steeg de omgevingstemperatuur zo ongeveer een graad per trede. Het zweet liep ons in straaltjes van de rug, terwijl we vertwijfeld naar de goede richting zochten. En dat terwijl de gehele werkzame bevolking van de stad links, rechts, voor en achter jachtig langskruiste. Dat deed ons wel even naar adem happen. Gelukkig zijn er altijd behulpzame mensen in de buurt, dus op een gegeven moment zaten we met onze versaangeschafte metrokaart in de goede ondergrondse trein. Die naar downtown Manhattan. Op weg naar het Nine Eleven gebied en het Liberty Statue. Moet je toch gezien hebben.

Jeetje, plotselinge emoties speelden op bij de monumenten ter nagedachtenis aan de duizenden slachtoffers. Enorme vierkante watermonumenten op de plaats van de Twin Towers met op de randen de namen van alle omgekomen mensen. Gisteren was het weer Nine Eleven, maar de resten van een groot eerbetoon troffen we vandaag niet aan. Wel roze anjers die waren bevestigd bij ingegraveerde namen. Dat bleken persoonlijke verjaardagsbloemen voor omgekomen mensen. Dat kwam onverwacht heftig binnen.

De hotdog verkoper in het Financial District had een goede dag toen hij de prijs van twee hotdogs (with sauerkraut) en twee frisdrankflesjes met ons afrekende. We lieten het ons daarom maar extra goed smaken. Om naar het Liberty Statue te kunnen gaan, moesten we door een controle zoals die alleen op de strengste vliegvelden wordt gehanteerd. Wat een circus. Maar daarna was dan ook alles piekfijn voor elkaar. De geschiedenis van America The Great wordt hier namelijk met grote liefde gekoesterd.

Eerst met de boot naar Liberty Island. Samen met een paar honderd opvarenden uit alle windstreken. Blijkbaar is het een verplicht nummer voor veel toeristen. Mooie vergezichten op de skyline van Manhattan achter en voor het snel opdoemende Vrijheidsbeeld. Eenmaal op het eiland kan je met een audiogids in de hand geen geschiedkundig feit meer ontgaan. Hetzelfde geldt voor het daarop volgende bezoek aan Ellis Island, waar ooit miljoenen immigranten Amerika binnenkwamen. De souvenirshops weten wel raad met deze geschiedenis. Vrijheidsbeeldjes in alle kleuren en formaten. Kopjes, mokken, tassen, shirts, petten, sleutelhangers, puzzels.  Je kunt het zo gek niet bedenken of de vrijheidsvlam, de kroon of de sokkel kan er op worden afgebeeld. En schuimrubberen Vrijheidsbeeldkroontjes voor op je hoofd, je gelooft het gewoon niet: mensen dragen het. Over het Amerikaanse eten dat overal in (zeer) ruime mate wordt aangeboden, ga ik het later nog eens hebben.

De regen kwam met bakken uit de lucht toen we weer terug naar het hotel gingen. Gelukkig lag het zwoele ondergrondse netwerk voor ons klaar en waren we in no-time opgewarmd en drooggestoomd weer present op 31st Street. Vlakbij het hotel vonden we een prima koffiebar/eethuis/winkel, waar overheerlijke smoothies te koop zijn. Mmmmm, een grote met mango, banaan en aardbei voor maar vijf dollartjes. En ook broodjes, verse sushi en een uitgebreid voorgeprepareerd buffet, zowel warm als koud. Vriendelijk bedienend personeel op de koop toe, dat voordat je moet betalen eerst vraagt hoe het met je gaat. En gratis sterke WiFi van de zaak, het kan niet op. Om je vingers bij af te likken! Dit is toch een heerlijk land?