Val niet over The Falls

Soooooow, folks. Here we are again! How are you doing today? 

Voordat we naar de States vertrokken, wisten wij niet dat er filialen van Walibi en Las Vegas in de gemeente Niagara Falls gesitueerd waren. Dat is dus wel zo. De Niagara watervallen liggen niet ergens verstopt in een groot ontoegankelijk natuurgebied, waar je alleen per kano en via een fikse voettocht onder leiding van een gids naar toe kunt. De Amerikanen, en overigens ook de Canadezen, hebben deze regionale specialiteit 'apart' aan weten te kleden. Als argeloze bezoeker moet je daar wel op voorbereid zijn. 

Okee, het is klip en klaar: de Falls zijn echt prachtig, maar wij moesten even slikken bij het zien van de lawaaierige en flitsende verpakking. Onder dikke lagen knipperend neonlicht, zakken vol vette fastfoodresten, aanhoudend brommende helikopters en oorverdovend jankende bluesmuziek, lag warempel een pure brok natuurschoon verscholen. 

Op weg naar deze natuur moet je je eerst een weg banen tussen vele horecagelegenheden, goktempels en de onvermijdelijke souvenirshops door. Het is maar goed dat de mistdampen van het donderende watergeweld hoog opwaaien tegen de achtergrond. Weet je in ieder geval welke kant je op moet. Maar dan krijg je ook wat. Tenminste, als je met je creditcard de toegangspoort hebt weten te openen. Horden toeristen bestormen vervolgens met z'n allen tegelijk de gereedstaande liften bovenaan de steile kliffen. Met een duizelingwekkende vaart schieten de liftcapsules tientallen meters naar beneden. Bij het huisje van Hans en Grietje op het strand worden regenjasjes uitgereikt aan iedereen en dan is het dringen geblazen om een plaats op het klaarliggende bootje in de Niagara rivier te vinden. De onverschrokken stuurman van het bootje gooit vervolgens zijn hele hebben en houden in de strijd om iedereen aan boord een nat pak te bezorgen, door de watervallen tot op aanraakafstand te benaderen. En dat lukt hem heel aardig.

Alle gekheid op een stokje: ben je een keer in de gelegenheid de Falls te bezoeken, doe dat vooral. En geniet gewoon op de koop toe van de muziek op het plein en eet wat lekkers uit één van de foodtrucks. Als aandenken neem je een leuke koffiemok mee. En negeer de vele casino's, die slokken je geld alleen maar op. Wil je nog wat leukers: wandel dan even over de brug naar Canada. Vanaf daar heb je een AAA+ uitzicht over de Falls en er hangt een fleurig Frans tintje aan het hapje en snapje dat je nuttigt op het fraai gelegen terras, waar je na het passeren van de grens al snel tegen aanloopt. 

Inmiddels hebben we de koffers al weer gepakt en zijn op weg naar het land van de Amish. Lancaster is de hoofdstad van dit gebied en daar is onze volgende stopplaats. Amish? Dat zijn toch die lieden met strooien hoedjes en witte hoofdkapjes, die rondrijden in zwarte koetsjes getrokken door paarden? Exactly, they really are. In dat Amishland betekent Dutch overigens niet Nederlands, maar Deutsch. Hoe dat zit, gaan we genau proberen te ontdekken.